بارسلونا با مربيگري هلنيو هررا و لوييز سوارز جوان (بازيكن سال فوتبال اروپا در ۱۹۶۰) و دو بازيكن مجارستاني به توصيه كوبالا با نام‌هاي ساندور كوچيس و زولتان زيبور توانست دو عنوان ملي ديگر در سال ۱۹۵۹ و لا ليگا و جام بين شهري را در ۱۹۶۰ كسب كند. در ۱۹۶۱ بارسلونا اولين باشگاهي بود كه توانست رئال مادريد را در رقابت‌هاي ليگ قهرمانان اروپا شكست دهد، اما در فينال با نتيجه ۳–۲ مغلوب بنفيكا شد.
كار ساخت ورزشگاه نيوكمپ در سال ۱۹۵۷ به پايان رسيد و اين بدين معنا بود كه باشگاه مقداري پول براي خريد بازيكنان جديد داشت. دهه ۱۹۶۰ موفقيت‌هاي كمتري براي باشگاه به همراه داشت و لا ليگا كاملاً در دست رئال مادريد بود.[۲۹] از جنبه‌هاي مثبت دهه شصت مي‌توان به ظهور بازيكناني چون جوزپ فوسته و كارلس ركساچ و پيروزي باشگاه در كوپا دل جنراليسمه در ۱۹۶۳ و جام بين شهري در ۱۹۶۶ اشاره كرد. همچنين بارسلونا توانست رئال مادريد را در فينال كوپا دل جنراليسمه در ورزشگاه برنابئو در حالي كه فرانكو بازي را تماشا مي‌كرد، شكست دهد و بخشي از اقتدار سابق خود را به نمايش بگذارد. با پايان يافتن دوره ديكتاتوري فرانكو در ۱۹۷۴، نام باشگاه به نام اصليش تغيير كرد، طراحي تاج آن به شكل اوليه‌اش برگردانده شد و دوباره حروف اصليش را به دست آورد.
بارسلونا با مربيگري هلنيو هررا و لوييز سوارز جوان (بازيكن سال فوتبال اروپا در ۱۹۶۰) و دو بازيكن مجارستاني به توصيه كوبالا با نام‌هاي ساندور كوچيس و زولتان زيبور توانست دو عنوان ملي ديگر در سال ۱۹۵۹ و لا ليگا و جام بين شهري را در ۱۹۶۰ كسب كند. در ۱۹۶۱ بارسلونا اولين باشگاهي بود كه توانست رئال مادريد را در رقابت‌هاي ليگ قهرمانان اروپا شكست دهد، اما در فينال با نتيجه ۳–۲ مغلوب بنفيكا شد.
كار ساخت ورزشگاه نيوكمپ در سال ۱۹۵۷ به پايان رسيد و اين بدين معنا بود كه باشگاه مقداري پول براي خريد بازيكنان جديد داشت. دهه ۱۹۶۰ موفقيت‌هاي كمتري براي باشگاه به همراه داشت و لا ليگا كاملاً در دست رئال مادريد بود.[۲۹] از جنبه‌هاي مثبت دهه شصت مي‌توان به ظهور بازيكناني چون جوزپ فوسته و كارلس ركساچ و پيروزي باشگاه در كوپا دل جنراليسمه در ۱۹۶۳ و جام بين شهري در ۱۹۶۶ اشاره كرد. همچنين بارسلونا توانست رئال مادريد را در فينال كوپا دل جنراليسمه در ورزشگاه برنابئو در حالي كه فرانكو بازي را تماشا مي‌كرد، شكست دهد و بخشي از اقتدار سابق خود را به نمايش بگذارد. با پايان يافتن دوره ديكتاتوري فرانكو در ۱۹۷۴، نام باشگاه به نام اصليش تغيير كرد، طراحي تاج آن به شكل اوليه‌اش برگردانده شد و دوباره حروف اصليش را به دست آورد.
ال كلاسيكو